അമ്മയുടെ മടിയില്‍...
രാധേകൃഷ്ണാ
അമ്മയായ ഭൂമി....
ബ്രഹ്മാണ്ഡത്തില്‍ ഒരു
സുന്ദരമായ അമ്മ നമ്മുടെ ഭൂമി...
എത്ര അത്ഭുതങ്ങളും അതിശയങ്ങളും
ഇവളുടെ പക്കല്‍!!
ഒരു വശത്ത് സുന്ദരമായ മലകള്‍....
ഒരു വശത്തു അത്ഭുതമായ താഴ്വരകള്‍....
ഒരു വശത്തു വരണ്ട മരുഭൂമി...
ഒരു വശത്തു തിങ്ങി നിറഞ്ഞ കാടുകള്‍....
ഒരു വശത്തു ഭയങ്കര തണുപ്പ്...
ഒരു വശത്തു പൊള്ളുന്ന ചൂട്...
ഒരു വശത്തു മഞ്ഞു കട്ടകള്‍...
ഒരു വശത്തു അഗ്നി പര്‍വതങ്ങള്‍...
ഒരു വശത്തു നല്ല വെളിച്ചം...
ഒരു വശത്തു നല്ല ഇരുട്ടു ...
ഒരു വശത്തു നഗരങ്ങള്‍...
ഒരു വശത്തു ഗ്രാമങ്ങള്‍...
ഭൂമി അമ്മയ്ക്കു പലവിധ മുഖങ്ങള്‍..
ഇന്നു വരെ പലര്‍ക്കും അറിയില്ല...
ഭൂമിയമ്മയുടെ മടിയില്‍ ഞാന്‍ പഠിച്ചത്
ഭക്തി എന്ന പാഠം..
ഭക്തി എന്ന പാഠത്തില്‍ ഞാന്‍
മനസ്സിലാക്കിയതു മികച്ച കൃഷ്ണനെ...
മലയില്‍ ഞാന്‍ കണ്ടത് കൃഷ്ണന്റെ
തോലുകളെ...
മേഘങ്ങളില്‍ ഞാന്‍ കണ്ടതു കൃഷ്ണന്റെ
കേശത്തെ...
കുളിരില്‍ ഞാന്‍ അനുഭവിച്ചത്
കൃഷ്ണന്റെ പ്രേമത്തെ...
ചുവന്ന പുഷ്പങ്ങളില്‍ ഞാന്‍ കണ്ടത്
കൃഷ്ണന്റെ തൃക്കണ്ണുകളെ...
മധുരമേറിയ പഴങ്ങളില്‍ ഞാന്‍ രുചിച്ചത്
കൃഷ്ണന്റെ അധര രസത്തെ....
ഇളം വെയിലിന്റെ ഊഷ്മളതയില്‍
ഞാന്‍ അനുഭവിച്ചത് കൃഷ്ണന്റെ
സ്നേഹപൂര്‍വമായ ആലിംഗനത്തെ...
എല്ലാറ്റിനെയും മറയ്ക്കുന്ന മേഘങ്ങളില്‍
ഞാന്‍ കണ്ടതു കൃഷ്ണന്റെ മായാ ബലത്തെ...
പക്ഷികളുടെ മധുരമായ ശബ്ദത്തില്‍
ഞാന്‍ പഠിച്ചത് കൃഷ്ണന്റെ
അനുഗ്രഹത്തെ....
പച്ച വിരിച്ച പുല്‍ത്തകിടിയില്‍
ഞാന്‍ കണ്ടത് കൃഷ്ണന്റെ
സീമയില്ലാത്ത സ്നേഹത്തെ...
ഭൂമി മാതാവേ ഞാന്‍ നിന്നെ എന്നും
മറക്കാതിരിക്കാന്‍ നീ തന്നെ
എനിക്കു കൃഷ്ണ ഭക്തി തരു...
കൃഷ്ണാ....
ഞാന്‍ എന്നും ഭൂമിയില്‍ നിന്റെ
മഹത്വത്തെ പറയാനുള്ള അവസരം
എനിക്ക് വീണ്ടും വീണ്ടും തരു....
0 comments:
Post a Comment